Diament to najtwardszy minerał występujący w naturze. W skali Mohsa, określającej twardość minerałów, zajmuje najwyższe miejsce. Jego nazwa pochodzi z języka greckiego (adamas), co oznacza „niepokonany”, „niezniszczalny”.

W Egipcie wierzono, że noszenie pierścionków z diamentami sprawi, że żyła miłości prowadzić będzie z palców prosto do serca. Indiańskie plemiona uważały diamenty za talizman, który miał chronić przed nieszczęściem.

Karat to jednostka miary wagi kamieni szlachetnych. Termin ten pochodzi od nazwy rośliny Ceratonia siliqua L., której nasiona używane były jako jednostki masy. Od 1913 roku masę brylantów podaje się w karatach metrycznych (ct), z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku. Jednemu karatowi odpowiada 200 mg, czyli 0,2 grama. Im większa jest masa kamienia, tym wyższa jest jego wartość.

Co ciekawe, kamień o masie 0,50 ct jest droższy niż dwa kamienie o masie 0,25 ct każdy, zakładając, że pozostałe parametry są stałe. Wynika to z faktu, że większe kamienie występują rzadziej i mają większą wartość niż mniejsze kamienie o identycznej masie. Jednostki określającej masę brylantów nie należy mylić z próbą złota, którą również podaje się w karatach.

Kolejną istotną cechą wpływającą na wartość i piękno kamieni jest ich czystość. Diamenty posiadają zarówno cechy wewnętrzne, zwane inkluzjami, jak również cechy zewnętrzne, tzw. skazy.

Więcej informacji: www.geselle.pl