Achilles – w mitologii greckiej heros i bohater wojny trojańskiej (wódz Myrmidonów). Uchodził za syna Peleusa, króla jednego z miast w Tesalii, i nereidy Tetydy. Był wychowankiem mądrego centaura Chejrona i ojcem Neoptolemosa. Iliada i Odyseja Homera oraz Cypria charakteryzują go jako największego wojownika.

Pragnąc zapewnić mu nieśmiertelność, Tetyda po narodzeniu zanurzyła syna w wodach Styksu, by w ten sposób uodpornić na ciosy całe jego ciało; jedynym słabym miejscem pozostała pięta, za którą matka trzymała niemowlę. W związku z przepowiednią, wedle której bez Achillesa zwycięstwo nad Troją jest niemożliwe, a za co jednak opłaci on śmiercią, Tetyda ukrywała go wśród córek króla Likomedesa na Skiros. Miał go znaleźć i zabrać stamtąd Odyseusz, który w przebraniu kupca rozłożył przed królewnami pachnidła i kosztowności. Wobec jedynej obojętnej na nie królewny wydobył bogato zdobiony miecz, po który bez wahania sięgnął Achilles, zdradzając tym samym swą męską tożsamość. W czasie podróży pod Troję Achilles zdobył ok. 40 miast, biorąc bogate łupy i branki.

Achilles zginął, zanim Troja została zdobyta, gdy w jedyne miejsce „śmiertelne” – tam, gdzie matka trzymała go za piętę, ugodziła go strzała wypuszczona z łuku przez Parysa, brata Hektora. Stąd wzięło się wyrażenie „pięta Achillesa” oraz nazwa ścięgno Achillesa.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org