William Henry Harrison (9 lutego 1773 – 4 kwietnia 1841) był amerykańskim oficerem wojskowym i politykiem, który pełnił funkcję 9. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jego prezydentura trwała zaledwie 31 dni, co czyni ją najkrótszą w historii USA. Harrison był pierwszym prezydentem USA, który zmarł podczas pełnienia urzędu, co spowodowało krótki kryzys konstytucyjny, ponieważ sukcesja prezydencka nie była wówczas w pełni zdefiniowana w Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Był ostatnim prezydentem urodzonym jako brytyjski poddany w Trzynastu Koloniach i dziadkiem Benjamina Harrisona, 23. prezydenta USA.

Harrison urodził się w hrabstwie Charles City w Wirginii jako syn Benjamina Harrisona V, jednego z Ojców Założycieli USA. W swojej wczesnej karierze wojskowej brał udział w bitwie pod Fallen Timbers w 1794 roku, która zakończyła Wojnę Północno-Zachodnią. Później dowodził siłami przeciwko konfederacji Tecumseha w bitwie pod Tippecanoe w 1811 roku, zdobywając przydomek „Stary Tippecanoe”. Podczas wojny w 1812 roku awansował na generała majora i poprowadził amerykańską piechotę i kawalerię do zwycięstwa w bitwie nad Tamizą w Górnej Kanadzie.

Trzy tygodnie po inauguracji Harrison zachorował i zmarł kilka dni później. Choć często pomijany w rankingach prezydenckich z powodu krótkiej kadencji, jest pamiętany za swoje działania wobec Indian i innowacyjne taktyki kampanii wyborczej.

Więcej informacji: en.wikipedia.org