Rozkloszowane spodnie powstały na początku XIX wieku, kto je zapoczątkował?

Amerykańscy żeglarze jako pierwsi przyjęli spodnie z dnem dzwonowym w XIX wieku. Uważa się, że mogło to być praktyczne. Ułatwili złapanie mężczyzny, który spadł za burtę i łatwiej go usunąć, gdy był mokry. Ten żeglarz jest widziany na pokładzie USS New Hampshire w Charleston w Południowej Karolinie w 1864 roku. Ubranie podobne do spodni, bardziej przypominające rajstopy noszono już w pierwszych wiekach naszej ery, o czym świadczą znaleziska. Stopy tych rajstopo-spodni podszyte były skórą tworząc podeszwy. W drugiej połowie XII w. noszono nogawice, czyli dwie, niezszyte z sobą rury z materiału, najczęściej sukna, o dość zróżnicowanej długości przypinane do specjalnego paska zakładanego pod tunikę. Pasek ten był męskim odpowiednikiem pasa do pończoch. Nogawice na dole zawijane były onucami lub owijane krzyżującymi się na goleni taśmami albo wpuszczane w krótkie pończochy. Noszono też prymitywne spodnie składające się z dwóch jednakowych części – przodu i tyłu. W miarę jak wierzchnie części ubioru stawały się coraz krótsze, nogawice stawały się coraz dłuższe i w drugiej połowie XIV w. zakrywały całe nogi. Nogawice są w tym czasie również elementem strojów kobiecych. Pod koniec XIV w. nogawice sięgały talii i były połączone w środku. Powstało coś w rodzaju nogawico-spodni.