Jod zapisał się na kartach historii z wielu względów. Pierwiastek ten został odkryty w 1811 roku przez Bernarda Courtoisa. Swoją nazwę zyskał jednak dopiero 2 lata później. Pochodzi ona od starogreckiego słowa “ioeides”, czyli fioletowy. Dlaczego akurat ten kolor? Jod w temperaturze pokojowej ma postać stałą i wygląda jak czarno-niebieskie kryształy. Kiedy go podgrzejesz zachodzi widowiskowa reakcja - pojawiają się opary o intensywnym fioletowym kolorze.

Szwajcarski lekarz Jean Francois Coindet poświęcił wiele lat na badanie wpływu jodu na leczenie chorób tarczycy. Za swoją działalność otrzymał w 1831 r. nagrodę Francuskiej Akademii Nauk. Odkrył, że terapia jodem pozwala znacznie zmniejszyć wole tarczycy. W kolejnych lat trwały dalsze intensywne badania nad właściwościami jodu. W 1895 roku potwierdzono, że jod faktycznie wchodzi w skład gruczołu tarczowego i wspiera prawidłową pracę tarczycy.

Więcej informacji: pl.m.wikipedia.org