Tuba składa się z długiej metalowej (zazwyczaj mosiężnej) rury wielokrotnie zwiniętej w pętlę, zakończonej na końcach ustnikiem i szeroką czarą głosową. Niskobrzmiące instrumenty dęte blaszane, takie jak tuba, rozwijały się dopiero na początku XIX wieku. Najpierw skonstruowano coś, co nazywało się ofikleidą – instrument nieco wyższy i cieńszy od tuby, który miał klapy, jak saksofon, a nie wentyle. Tuba pojawiła się dopiero w latach 20. XIX stulecia, ale szybko zastąpiła ofiklejdy w orkiestrach, gdyż dawała ładniejszy dźwięk i łatwiej było na niej grać.

Więcej informacji: www.muzykotekaszkolna.pl