Dżinizm to religia, która narodziła się w Indiach w VIII w. p.n.e. Jej nazwa wywodzi się od słowa dżina, czyli „zwycięzca”, i odnosi się do duszy, która pokonała swoich „wewnętrznych wrogów”, osiągając stan wyzwolenia. Za twórcę tej religii uważany jest Parśwa. Dżiniści uznają go za 23 tzw. tirthankarów („budowniczych mostów”, tzn. przygotowujących doktrynę).

Znacząco na kształt dżinizmu wpłynął Wardhamana Mahawira, żyjący w VI w. p.n.e. (współczesny Buddzie), który rozwinął nauki Parśwy oraz opracował tzw. pięć małych przykazań (anuvratas) obowiązujących wyznawców tej religii. Należą do nich:

1) ahinsa – powstrzymanie się od zadawania cierpienia wszelkim istotom żywym jest najważniejszym przykazaniem dla dżinistów. Z tą zasadą wiąże się ich wegetarianizm. Ahinsa zabrania im także wykonywania zawodów związanych z zabijaniem bądź wyrządzaniem krzywdy istotom żywych, dlatego są pacyfistami. Co więcej, dżiniści zamiatają drogę przed sobą czy cedzą wodę do picia po to, by nie zabić jakiegoś mikroskopijnego stworzenia;

2) staja – powstrzymanie się od kłamstwa;

3) asteya – powstrzymanie się od kradzieży;

4) brahmaćarja – powstrzymanie się od cudzołóstwa (mnichów i mniszek obowiązuje celibat);

5) aparigraha – powstrzymanie się od posiadania zbędnych dóbr materialnych (w przypadku mnichów i mniszek jest to zakaz posiadania wszelkiej własności);

Więcej informacji: eszkola.pl