Symbolizm – kierunek w poezji i sztukach plastycznych, powstały we Francji i Belgii w drugiej połowie XIX wieku, zakładał, że świat poznawany zmysłami (materialny) jest złudą skrywającą prawdziwy, idealny świat, którego zmysłami i rozumem nie można zinterpretować. Pojęć ze świata prawdziwego nie da się opisać za pomocą zwykłego języka, może to zrobić tylko symbol.

W poezji symboliści dążyli do wywołania nastroju nie poprzez efekty malarskie, jak parnasiści, ale poprzez rytm i melodykę wiersza.

Po raz pierwszy nazwa symbolizm pojawiła się w 1886 r. w tytule manifestu programowego młodych poetów francuskich. Jesienią 1886 na łamach paryskiego dziennika „Le Figaro”. Jean Moréas ogłosił pierwszy manifest symbolizmu (Le Symbolisme), uznając go za przezwyciężenie pozostałości romantyzmu i dążeń parnasizmu. Dalsze elementy programu zostały zawarte w tekstach Verlaine'a, Mallarmégo, a także czterech numerach pisma "Le Symboliste", założonego w 1886 przez poetę Gustava Kahna. Nazwa bardzo szybko rozpowszechniła się w całej Europie: z Francji, Belgii, Niemiec, Skandynawii dotarła do Polski. Symbolizm przeciwstawiał się realizmowi, nie odsłaniał uczuć ani nie przekazywał idei. Symboliści opowiadali się za kunsztowną i swobodną (w odróżnieniu od parnasistów) formą wiersza.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org