Kapadocja – kraina historyczna w środkowej Turcji i centralnej części Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących księżycowy krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach. Aż do średniowiecza była ważnym ośrodkiem chrześcijaństwa oraz miejscem narodzin idei życia klasztornego.

Najwcześniejsze wzmianki o Kapadocji pochodzą z drugiej połowy VI wieku p.n.e., gdzie jest wymieniana jako posiadłość (staroperski dahyu-) dwóch wczesnych achemenidzkich królów Persji – Dariusza Wielkiego i Kserksesa I. W języku staroperskim nazywana Katpatuka, co z pewnością jest wyrazem pochodzenia obcego będącym zbitką dwóch słów. Dwie inne wersje językowe tej inskrypcji, elamicka i akadyjska, zawierają prostszą nazwę, czyli Katpa – oznaczające krainę oraz wodza przodków Tuka w elamickim.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org