Najprawdopodobniej Kolumbem Australii jest Willem Janszoon, który w 1606 roku przywitał się z Aborygenami na wschodnim wybrzeżu w Queensland. Ponad 20 lat później, ok. roku 1629, kolejny holenderski statek miał podbić nowy kontynent. Niestety 40 kilometrów przed zachodnim wybrzeżem Australii Zachodniej (na wyspach Houtman Abrolhos) uderzył w rafy koralowe. Natychmiast doszło do buntów załogi. Dwóch najmłodszych uczestników zostało skazanych na wygnanie. Musieli zamieszkać na lądzie australijskim, tym samym zostając pierwszymi europejskimi mieszkańcami „Wielkiego Lądu Południa”.

W 1642 roku Holender Abel Tasman, na zlecenie gubernatora generalnego Holenderskich Indii Zachodnich, wyruszył na zbadanie nowego lądu, który wciąż nie został naniesiony na mapy. Efektem wyprawy było odkrycie Tasmanii (wyspy nazwanej na cześć holenderskiego podróżnika) oraz dotarcie do Nowej Zelandii. Najprawdopodobniej efekty podróży nie zostały jednak uznane za sukces – mecenasi negowali ich sens ze względu na brak pozyskania bogactw.

Inaczej było w przypadku astronoma i nawigatora Jamesa Cooka, który w XVIII wieku, przy wsparciu angielskiego króla Jerzego III, wyruszył na południe w celu poszukiwania nowych lądów dla Korony. I tak dotarł na południowo-wschodnie wybrzeże Australii. Załoga sporządziła szerokie opisy nowo napotkanej flory i fauny (chodzą słuchy, że Cook nazwał kangury skaczącymi psami).

Więcej informacji: australiastudy.pl