Komitet Obrony Robotników (KOR) to organizacja opozycyjna wobec komunistycznych władz PRL, która powstała 23 września 1976 roku. Impulsem do stworzenia KOR była konieczność niesienia pomocy osobom, których dotknęły represje i szykany ze strony władz po protestach w Radomiu, Ursusie (dziś to dzielnica Warszawy) i Płocku w czerwcu 1976 roku.

Czerwiec '76

W czerwcu 1976 roku doszło do protestów w licznych miejscach Polski („Czerwiec 1976”), które były wynikiem ogłoszonych przez premiera Piotra Jaroszewicza, podwyżek cen urzędowych na wiele produktów. Dzień po przemówieniu Jaroszewicza, 25 czerwca do strajku przystąpiło 97 zakładów przemysłowych, głównie w Płocku, Radomiu i Ursusie. Niedługo później protestowały także kolejne zakłady.

Władze PRL przystąpiły do pacyfikowania strajków. Na ulice wyszły dodatkowe oddziały policji oraz ZOMO. Ludzi aresztowano, a następnie bito i katowano (wielu zatrzymanych musiało przejść słynną „ścieżkę zdrowia” – tortura polegała na przechodzeniu przez szpaler milicjantów tłukących aresztanta pałkami). Liczne osoby zostały zwolnione z pracy.

Jako pierwsi akcję pomocy represjonowanym podjęli m.in. Antoni Macierewicz, działający wówczas w 1. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka, Henryk Wujec, działacz Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie oraz Jan Józef Lipski, pisarz i publicysta.

Więcej informacji: historia.dorzeczy.pl