Międzynarodowa Federacja Narciarska (oficjalny skrót: FIS od franc. Fédération Internationale de Ski) – międzynarodowa organizacja założona 2 lutego 1924 w Chamonix, mająca za zadanie dbanie o rozwój narciarstwa na świecie, organizowanie zawodów, formalizowanie przepisów i precyzowanie zasad.

Początki FIS-u sięgają 18 lutego 1910, gdy podczas 1. Międzynarodowego Kongresu Narciarskiego w Oslo z udziałem: Anglii, Austrii, Czech, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Szkocji i Szwecji powołano Międzynarodową Komisję Narciarską. Początkowo komisja miała się składać z dwóch członków – reprezentanta Skandynawii oraz Europy Środkowej. Ostatecznie w komisji zasiadło dwóch Skandynawów. W marcu 1911 kolejny kongres odbył się w Sztokholmie. Wtedy komisję powiększono do pięciu członków, a jako siedzibę wybrano Oslo. Na tym kongresie ustalono również regulamin międzynarodowych zawodów narciarskich. W 1913 liczbę członków komisji powiększono do siedmiu. 10 lutego 1922 podczas kongresu w Sztokholmie zdecydowano, że dyscypliny narciarskie będą rozgrywane na igrzyskach olimpijskich, jednak wyłącznie nieoficjalnie. Wtedy również zadecydowano o powstaniu Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. Stosowną uchwałę o jej powołaniu podjęto 6 lutego 1923 na kolejnym kongresie (w Pradze).

Więcej informacji: pl.wikipedia.org