Interwencja syberyjska lub ekspedycja syberyjska – przerzucenie wojsk Ententy do Kraju Nadmorskiego w sierpniu 1918, będące częścią zagranicznej interwencji podczas wojny domowej w Rosji (1917–1922). Interwencja syberyjska miała za zadanie wesprzeć Białych przeciwko Czerwonym (bolszewikom).

W lipcu 1918 prezydent Stanów Zjednoczonych Thomas Woodrow Wilson poprosił rząd Japonii o wsparcie militarne 7 tysiącami żołnierzy japońskich w ramach międzynarodowej koalicji wojskowej złożonej z 25 tysięcy żołnierzy, która miała wesprzeć Korpus Czechosłowacki. Amerykanie wysłali korpus ekspedycyjny pod nazwą Amerykańskie Siły Ekspedycyjne na Syberii złożony z 7950 żołnierzy.

W czerwcu 1920 Amerykanie, Brytyjczycy oraz pozostali partnerzy koalicji antybolszewickiej wycofali swe wojska ekspedycyjne z Władywostoku. Na Syberii postanowiła zostać tylko Japonia, gdyż jej rząd uznał za konieczność walkę z komunizmem, ponieważ ten zagrażał interesom Japonii oraz państwom jej podległym (Korei i Mandżurii). W lipcu 1920 Japończycy zostali zmuszeni do podpisania tak zwanej umowy gongockiej (od nazwy wsi Gongota), w celu spokojnej ewakuacji swych wojsk z Zabajkala.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org