Rewolucja francuska, która miała miejsce we Francji w latach 1789–1799, często określana bywa mianem wielkiej rewolucji. W czasie jej trwania doszło do wielu głębokich zmian polityczno-społecznych oraz obalenia monarchii Burbonów.

Najczęściej wymienianym powodem wybuchu rewolucji jest niesprawiedliwy podział praw i obowiązków trzech stanów francuskich: duchowieństwa, szlachty i tzw. stanu trzeciego, czyli chłopów i mieszczan. Duchowni (arcybiskupi i biskupi) posiadali ogromne majątki i liczne przywileje (choć należy zaznaczyć, iż prosty kler, z racji ubogiego uposażenia, wielokrotnie podkreślał potrzeby reform w kraju), szlachta uzyskała dostęp do najwyższych urzędów w państwie, posiadała wielkie majątki oraz była w zasadzie zwolniona od podatków, stan trzeci natomiast w 84% składał się z chłopów i biedoty miejskiej (proletariat), która była najbardziej obciążana obowiązkami względem Francji – płacili czynsz dla swoich panów, byli zmuszani płacić różnorakie zobowiązania, trzy rodzaje podatków (na rzecz króla, Kościoła i pana (arystokraty)) oraz mieli bardzo ograniczone prawa.

Do najważniejszych skutków wielkiej rewolucji zalicza się:

- powstanie obywatelskiego społeczeństwa

- popularyzację haseł równości wobec prawa, nietykalności osobistej i majątkowej, wolności słowa i wyznania, upowszechnienie i wzrost znaczenia oświaty

- likwidacja feudalizmu

Więcej informacji: historia.org.pl