W którym wieku w programie Zimowych Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy pojawił się skeleton?

Skeleton wywodzi się od cresty – konkurencji saneczkarskiej, która polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Była popularna zwłaszcza w Szwajcarii. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1928 cresta po raz pierwszy została rozegrana jako konkurencja olimpijska. Jako że wtedy igrzyska odbywały się w St. Moritz, a inne kraje nie chciały rozgrywać typowo szwajcarskiej konkurencji, pojawiła się z powrotem podczas kolejnej olimpiady w St. Moritz, która odbyła się w 1948. W latach 50. i 60. XX w. z cresty wyewoluował skeleton. Przez kilkadziesiąt lat był uprawiany tylko w Szwajcarii. Dopiero w 1988 Międzynarodowa Federacja Bobsleja i Toboganu (FIBT) postanowiła zorganizować Puchar Świata. W inauguracyjnym sezonie 1986/1987 pierwszym zdobywcą Pucharu Świata został reprezentant Austrii, Andi Schmid. Od 1996 skeleton uprawiają również kobiety. W 2002 skeleton został włączony do programu olimpijskiego.