Nazwa „perfumy” wywodzi się od łacińskiego wyrażenia „per fumum”, co w tłumaczeniu oznacza „przez dym”. Człowiek był świadomy powstania myśli, powstania zapachu już nie był świadomy, po prostu go poczuł... Człowiek odkrył ogień i poczuł woń palonych drew, stał się świadom własnego powonienia. Starożytni, już bardziej świadomi swego powonienia, ofiarowywali swym bóstwom wonności polewając ołtarze, miejsca kultu wywarami z ziół, pachnącymi żywicami, czy wonnymi substancjami. Wierzyli, iż pachnący dym wznoszący się ku górze dostarczy bogów ich modlitwy i prośby oraz nastawi ich do nich przychylnie.

Uznaje się, że po raz pierwszy substancje zapachowe stosowano na obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu, przede wszystkim w Egipcie, gdzie wonności były bardzo cenione i spełniały ogromną rolę. Substancje zapachowe stały się sakrum, nie były dostępne dla każdego. Każdy, co prawda mógł je czuć, ale nieliczni mogli mieć. Były one używane do religijnych praktyk, takich jak namaszczenia przedpogrzebowe, rytuały oczyszczające i składanie ofiar bogom. Zapachowe kompozycje produkowali kapłani, a ich sekretny skład miał im przekazać sam egipski Bóg mądrości Toth. Z powodu używania perfum w religijnych praktykach przypisywano im magiczne właściwości.

Więcej informacji: www.multiperfumeria.pl