W przypadkach jakich zaburzeń stosuje się terapię elektrowstrząsową?

Terapia elektrowstrząsowa (zabiegi EW) – procedura lecznicza stosowana w przypadkach niektórych zaburzeń psychicznych m.in. w ciężkiej depresji, zwłaszcza lekoopornej, epizodach maniakalnych, epizodach psychotycznych, zwłaszcza z objawami katatonicznymi. Terapia ta polega na wywoływaniu, za pomocą prądu elektrycznego (o napięciu do 450 V i natężeniu do 0,9 A) przepuszczanego przez mózg pacjenta, napadu drgawkowego.

Najczęstszym działaniem niepożądanym zabiegów EW są przemijające zaburzenia pamięci występujące u chorych. W niektórych przypadkach obserwuje się problemy z pamięcią utrzymujące się nawet do 6 miesięcy. Zaobserwowanie wyraźnego u danego pacjenta pogorszenia pamięci po zabiegach EW może stanowić przeciwwskazanie do ich stosowania. Bezpośrednio po zabiegu oraz wywołanym przez niego napadzie drgawek stosunkowo często obserwuje się krótkotrwałe stany majaczeniowe (zwykle trwające 5–50 minut). Powikłania zagrażające życiu są niezmiernie rzadkie – według aktualnych badań, ryzyko ich wystąpienia jest niższe niż 1:50 000 (porównywalne do ryzyka związanego z zabiegami tzw. małej chirurgii).