W starożytnym Rzymie, jak nazywał się dom zajmowany przez klasy wyższe?

Dom rzymski (łac.: domus) – typ domu budowanego w starożytnym Rzymie. Rzymskie określenie domus oznaczało dom jednorodzinny w odróżnieniu od willi i insuli, czyli domu czynszowego. Pierwotny dom rzymski znany z osad na wzgórzach Rzymu z VIII w. p.n.e. głównie z Palatynu oraz zachowanych urn popielnicowych z tego okresu, miały kształt lekko owalny. Budowane były na szkielecie drewnianym wypełnionych gałęziami, trzciną i trawą oraz oblepianych gliną.