Hera (starożytna greka: Ἥρα Hēra, lub Ἥρη Hērē w dialekcie jońskim i homeryckim) była żoną i siostrą Zeusa w panteonie olimpijskim klasycznej mitologii greckiej. Jej rzymskim odpowiednikiem była Junona. Krowa, a później paw, były poświęcane Herze. Jej matką była Rea, a ojcem Kronos.

Hera była znana ze swojej gwałtownej i mściwej natury, głównie skierowanej przeciwko kochankom i potomkom Zeusa, ale także przeciwko śmiertelnikom, których spotykała, takim jak Pelias. Parys, który obraził ją, wybierając Afrodytę jako najpiękniejszą boginię, zyskał jej wieczną nienawiść.

Hera jest często przedstawiana w sposób uroczysty, zazwyczaj na tronie i z koroną polos (wysoka, cylindryczna korona noszona przez kilka Wielkich Bogini), czasami trzymająca granat, symbol płodnej krwi i śmierci, lub kapsułę maku. Badacz Walter Burkert napisał w „Greek Religion”: „Jednak istnieją zapisy wcześniejszych przedstawień bez ikon, takich jak kolumna w Argos i tablica na Samos”.

Więcej informacji: es.wikipedia.org