Jacob van Ruisdael (1628 - 1682) – holenderski malarz, pejzażysta i grafik. Nazwisko rodzinne brzmiało Gooyer, ale bracia Salomon i Isaack (stryj i ojciec Jacoba) zmienili je na Ruisdael („szumiąca kaskada”), od nazwy pobliskiego zamku. Po śmierci pierwszej żony Isaack van Ruisdael poślubił w roku 1628 Maycken Cornelis. Jacob już jako chłopiec nie zastanawiał się długo nad wyborem zawodu – chciał być malarzem, jak ojciec i stryj. To od nich pobierał pierwsze lekcje. O malarstwie ojca, Isaacka, niewiele wiadomo. Zajmował się on oprawianiem obrazów i handlem sztuką, oraz projektowaniem motywów na tkaninach ozdobnych.

Uznawany jest on za jednego z najwybitniejszych pejzażystów holenderskich. Malował przeważnie lasy, wodospady, rzadziej widoki morskie, równiny, krajobrazy zimowe lub widoki miast. Cechą charakterystyczną dla tego malarza jest dominacja drzew w ujęciu dramatycznym. Był malarzem o wyraźnych tendencjach moralizatorskich i symbolizujących, był być może ostatnim przed romantykami malarzem krajobrazów, dla którego natura miała sens symboliczny.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org