Ptaki te charakteryzują następujące cechy:

-rozmiary od małych po średnie (od 8 do 50 cm długości i od 6 do 315 g masy ciała)

-bardzo silny, dłutowaty dziób

-silnie rozwinięty, bardzo długi język wraz ze specyficznie zbudowanym aparatem gnykowym

-język pokryty lepką wydzieliną gruczołów ślinowych podjęzykowych

-sztywne, ostro zakończone sterówki umożliwiające opieranie się ogonem o drzewo

-bardzo ostre pazury, zazwyczaj parami przeciwstawne

-pożywienie stanowią owady uzupełniane pokarmem roślinnym

-niektóre gatunki wsuwają szyszkę bądź orzech między gałęzie lub w szczelinę kory w upatrzonym przez siebie miejscu i następnie rozbijają je. Takie miejsce nazywane jest kuźnią.

-niektóre gatunki dziurawią gatunki bogatych w soki drzew, które wabią i unieruchamiają owady następnie zjadane przez ptaka.

-monogamiczne, niektóre gatunki w okresie godowym szybko uderzają w suchą pustą gałąź. Powstały odgłos godowy nazywany jest bębnieniem.

-gnieżdżą się w dziuplach, niemal zawsze samodzielnie wykutych

-wyprowadzają jeden lęg w roku, pisklęta wykluwają się nagie i ślepe, z charakterystycznym zgrubieniem na pięcie, na którym siedzą w niewyścielonej dziupli.

-w upierzeniu dzięciołów występują czarne i białe barwy, ale niektóre bardzo kolorowe. Często czerwonawa czapeczka i pokrywy podogonowe.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org