ilcza wiśnia, wilcza jagoda, psinki, leśna tabaka, belladonna… To kilka potocznych określeń rośliny, której formalna nazwa to pokrzyk wilcza jagoda. Nazwę „wilcza jagoda” zaczerpnięto od tego, że dawniej w Polsce owoce tej rośliny wykorzystywano powszechnie jako truciznę dla wilków. Jeszcze dawniej wierzono z kolei, że dzięki wilczym jagodom (nazywanym również szatańskim zielem) wiedźmy były w stanie latać. Obecnie wiadomo już doskonale, że z jednej strony roślina ta jest silnie trująca (wszystkie jej części są trujące, choć najwięcej substancji trujących znajduje się w jej owocach), a z drugiej strony posiada też właściwości lecznicze (do tych celów są wykorzystywane przede wszystkim jej korzenie i liście).

Po łacinie wilcza jagoda to „Atropa belladonna”. Pierwszy człon nazwy pochodzi od imienia greckiej bogini przeznaczenia, która miała wpływ na nić życia – Atropos. Z kolei drugi człon nazwy to w dosłownym tłumaczeniu – piękna kobieta. Określenie to wzięto od dawnych wierzeń, zgodnie z którymi Rzymianki zjadały owoce wilczej jagody lub też wpuszczały sobie do oczu kilka kropel jej ekstraktu, dzięki temu ich źrenice rozszerzały się i oczy bardziej błyszczały. Taka kobieta uchodziła w tamtych czasach za bardziej atrakcyjną i pociągająca.

Więcej informacji: www.medme.pl