Bitwa pod Warną – starcie zbrojne, które miało miejsce 10 listopada 1444 roku między oddziałami polsko-węgierskimi oraz innymi wojskami koalicji antytureckiej pod dowództwem króla polskiego i węgierskiego Władysława III Warneńczyka i wojewody siedmiogrodzkiego Jana Hunyadyego, a wojskami tureckimi pod dowództwem sułtana Murada II.

W roku 1396 w bitwie pod Nikopolis Turcy rozgromili wojska papieskie, co dało im możliwość dalszych podbojów w Europie. Węgrzy czując się zagrożeni, zwrócili się do Polski z propozycją zawarcia sojuszu. Władysław III przyjmując koronę Węgier, wziął na siebie obowiązek walki z Turkami. W roku 1441 sułtan Murad II wyprawił się z armią turecką na Belgrad. Wyprawa się nie udała, a cofające się wojska tureckie były atakowane przez oddziały węgierskie i pobite w serii potyczek w 1442 i 1443 roku przez Jana Hunyadyego (tzw. długa kampania).

Były to bitwy pod Sibiu (marzec 1442), bitwa nad rzeką Jałomicą (wrzesień 1442) i bitwa pod Niszem (listopad 1443). W roku 1443 i następnym Turcy walczyli również z emirem Anatolii, Ibrahim-bejem, więc była to walka na dwóch frontach. Zmusiło to sułtana do podpisania bardzo korzystnego dla strony chrześcijańskiej traktatu pokojowego na 10 lat (pokój w Segedynie w roku 1444). W sierpniu 1444 Murad II zawarł rozejm z Anatolią i zrzekł się tronu na rzecz swojego 12-letniego syna, Mehmeda II.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org