Księżycówka amerykańska

Bardzo duże, rozpiętość ich skrzydeł sięga 7-10 cm. Bardzo charakterystyczne są długie końcówki tylnych skrzydeł. Barwa zwykle jasnozielona, jednakże w zależności od regionu wyróżnić możemy również motyle o skrzydłach niebieskich. Na każdym z nich znajduje się plama imitująca oczy zwierzęcia – mają one odstraszyć potencjalnych drapieżników. Końcówki skrzydeł tylnych są silnie wydłużone.

Podziwiać go możemy w Ameryce Północnej; głównie w Stanach Zjednoczonych, choć jego obecność zanotowano również w niektórych regionach Kanady. Lata zwykle na terenach zalesionych. Księżycówki bardzo łatwo dają się zwabić światłem, jeśli więc chcemy przyjrzeć się im z bliska, wystarczy zorganizować wycieczkę po zmroku z silną lampką i białym prześcieradłem.

Lista roślin karmowych dla larw jest dość długa; brzozy, Persymona, Ambrowiec, orzesznik, orzech oraz sumak. Formy dorosłe (motyle) mają uwstecznione narządy gębowe i nie są zdolne do pobierania pokarmu.

Więcej informacji: www.ekologia.pl