Co jest najmniejszą adresowalną jednostką informacji pamięci komputerowej, składającej się z ośmiu bitów?

Bajt – najmniejsza adresowalna jednostka informacji pamięci komputerowej, składająca się z bitów. Zwykle przyjmuje się, że jeden bajt to 8 bitów, choć to nie wynika z powyższej definicji. W związku z tym, w praktyce jeden bajt może zawierać dowolną liczbę bitów. Aby uniknąć niejednoznaczności, jednostka składająca się z ośmiu bitów zwana jest również oktetem.

Jako pierwszy, terminu bajt użył Werner Buchholz w lipcu 1956 podczas projektowania komputera IBM Stretch. Początkowo oznaczał dane 4-bitowe, co pozwalało na zapis 16 różnych liczb, lecz na etapie produkcji został zredukowany do 3 bitów (8 różnych liczb) – główne operacje komputerowe wykorzystywały bajt 3-bitowy. Bajt 8-bitowy został upowszechniony jako standard wraz z pojawieniem się komputera IBM System/360. Słowo bajt (ang. byte) powstało od angielskiego bite (kęs), jako najmniejsza porcja danych, którą komputer może „ugryźć” za jednym razem (czyli pobrać, zapisać, przetworzyć).