Topiary – rośliny o kształcie ostatecznie uformowanym przez człowieka, hodowane w celach ozdobnych oraz do kształtowania architektury przestrzeni. Znane są od starożytności, spotykane są w różnych formach i kształtach, od najprostszych aż po najbardziej wymyślne. Jedną z najczęściej spotykanych form topiar jest żywopłot. W architekturze wykorzystuje się je do formowania przestrzeni otwartych.

Sztuka kształtowania roślin znana była już w starożytności, prawdopodobnie w starożytnym Egipcie. Początkowo proste formy zaczęły przyjmować coraz bardziej wymyślne kształty. W starożytnym Rzymie istniał nawet zawód związany z kształtowaniem roślin – topiarius. Sztuka zanikła na kilka wieków, by powrócić w XVI w. w ogrodach należących do bogatych rodzin. Wtedy powstały podstawowe kształty: kule, stożki, spirale, które są stosowane do dziś. Po spadku popularności w XVIII w., ponownie zainteresowano się nimi w XIX w.

Do wykonania topiar używa się zarówno drzew, jak i krzewów, przy czym preferowane są te, które są wiecznie zielone lub najdłużej zachowują zieloność, np. drzewa i krzewy iglaste. Do najczęściej używanych należą: bukszpan wieczniezielony, cis pospolity, żywotnik, ligustr pospolity, bluszcz pospolity oraz drzewa: klony, buki i graby.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org