Co stworzyli starożytni Egipcjanie, Grecy i Rzymianie, aby móc budować duże budowle?

Beton używany w dzisiejszych czasach stanowi mieszankę kruszyw, cementu, wody oraz ewentualnych dodatków i domieszek. W dawnych czasach jako czynnik wiążący używano gipsu, a własności wiązania cementu poprawiało dodanie pyłu wulkanicznego lub starej cegły.

Ślady stosowania betonu datuje się na ok. 7000 r. p.n.e., ale rozpowszechnienie go jako materiału budowlanego miało miejsce w starożytnym Rzymie w IV w. p.n.e. Na początku Rzymianie wlewali rzadką zaprawę między dwie ściany murowane z kamienia i wrzucali do środka gruz kamienno-ceramiczny.

Dopiero po ponad 100 latach wykonywali beton przypominający współczesny materiał. Cement składał się jednak z zaprawy wapiennej i pyłu wulkanicznego. Beton z takim spoiwem był używany już przez starożytnych Greków np. do budowy zbiorników wodnych w świątyni Ateny na wyspie Rodos oraz w porcie Pireus.