Co to jest Adrenochrom?

Adrenochrom jest syntezowany poprzez utlenianie adrenaliny. In vivo substratami są adrenalina lub noradrenalina. Reakcja jest katalizowana metalami przejściowymi (np.: miedzią) lub odpowiednimi enzymami. In vitro, jako utleniacz, używany jest tlenek srebra (Ag2O). Optymalne pH roztworu wodnego wynosi 4. Możliwa jest także reakcja adrenaliny z reagentem Fentona, czyli roztworem soli żelaza (Fe2+) i nadtlenku wodoru (H2O2). Jony żelaza(II), w obecności wody utlenionej, pełnią rolę katalizatora tej reakcji. W tym przypadku zalecanym pH jest 4,5, a wraz z jego wzrostem, spada efektywność reakcji. Wiele kontrowersji budzi uznawanie adrenochromu za psychodelik. Mimo że ma on działanie psychoaktywne, większość badaczy uważa, że stanów doświadczanych po jego zażyciu nie należy klasyfikować do grupy psychodelicznych. Badania z połowy XX w. wykazały, że adrenochrom jest metabolizowany do jednej z dwu innych substancji: leukoadrenochromu lub adrenolutynu. Leukoadrenochrom reguluje działanie lękowe i depresyjne adrenaliny, aby zmniejszyć irytację i uczucie presji. Wadliwe przyswajanie adrenochromu skutkuje produkcją głównie toksycznego adrenolutynu, który reaguje z adrenochromem. Dr Abram Hoffer i Humphry Osmond uważają, że kombinacja tych związków utrudnia naturalne procesy chemiczne w mózgu. Owe „utrudnienia”, odwołując się do ich hipotezy, mogą być odpowiedzialne za objawy schizofrenii.