Suiboku-ga - styl malarstwa japońskiego wywodzący się z Chin. Jest to malarstwo monochromatyczne. Do malowania używano czarnego tuszu, bardzo rzadko sięgano po farby (drobne plamy stonowanymi kolorami). Ten rodzaj malarstwa ściśle powiązany jest z kaligrafią, co można łatwo zauważyć podziwiając takie obrazy, które często zawierały inskrypcje w postaci poematu czy jedynie wyrażenia.

Tradycja takiego rodzaju malarstwa wywodzi się z Chin. Pierwsze obrazy w tym stylu powstawały na terenie Państwa Środka około VII-VIII w. Głównymi jego twórcami byli buddyjscy mnisi z sekty chan (jap. zen (禅). Prekursorami byli: Wu Daozi (jap. Godōshi (呉道子) oraz Wang Wei (jap. Ō I (王維). Początkowo prace chińskich mistrzów skupiały się na uwydatnieniu i dobrym skomponowaniu rodzaju kresek stawianych pędzlem. Z czasem jednak ich następcy zaczęli sięgać dalej i skupili się na ekspresyjności stawianych linii.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org