Nazwa “skeleton” oznacza zarówno sanie sportowe, jak i dyscyplinę sportową. Skeleton to dyscyplina podczas której zawodnik leżąc na brzuchu zjeżdża po lodzie na sankach z głową skierowaną w dół. Natomiast sanie o takiej nazwie to ciężkie sanie sportowe z nisko umiejscowionym środkiem ciężkości. Dzięki skeletonowi możliwe jest osiąganie dużych prędkości – nawet do 130 kilometrów na godzinę. Skeleton pochodzi od cresty, czyli konkurencji saneczkarskiej. Konkurencja ta polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Do rozgrywania zawodów skeletonowych wykorzystywano specjalne tory bobslejowo-saneczkowe. Zawodnicy osiągali na nich prędkość nawet do 120 kilometrów na godzinę.

Skeleton był wyłącznie szwajcarskim sportem aż do 1906 roku. W tym właśnie czasie zorganizowano zawody skeletonowe w Austrio-Węgrzech. Cresta została rozegrana na zimowych igrzyskach olimpijskich po raz pierwszy w 1928 roku w Sankt Mortiz. Wystartowało tam dziesięciu zawodników z sześciu państw. Następnie zawodnicy cresty pojawili się na igrzyskach dopiero dwadzieścia lat później, bo w 1948 roku.

Więcej informacji: sporty-zimowe.pl