Co z poniższego to określenie władcy starożytnego Egiptu?

Faraon – jedno z określeń władcy starożytnego Egiptu, będące zniekształconą wersją staroegipskiego Per-āa – „wielki dom”. Od XVIII dynastii termin ten zaczęto odnosić również do zarządcy tego „wielkiego domu” (pałacu), czyli władcy.

Do najwybitniejszych faraonów należeli: Chefren, Totmes III, Seti I, Ramzes II. Tylko cztery kobiety zostały faraonem: Nitokris, Neferusobek, Hatszepsut i Tauseret. Faraon posiadał przynajmniej dwa imiona wpisane w kartusz: imię noszone od urodzenia i imię koronacyjne. Imiona te tworzyły królewską tytulaturę, czyli tzw. Królewski Protokół.

Termin ten pojawił się w XVI wieku p.n.e., gdy starożytny Egipt wkroczył w okres silnej ekspansji terytorialnej pod rządami XVIII dynastii. Wywodzi się od staroegipskiego Per-āa, słowa oznaczającego „wielki dom”. Początkowo było ono określeniem pałacu, z czasem jednak zaczęło oznaczać samego władcę.