Origami – sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii i dlatego uważa się ją za tradycyjną sztukę japońską. W XX w. ostatecznie ustalono, że w procesie robienia klasycznego origami nie należy ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać. Nazwa origami jest stosunkowo późna. W okresie Edo składanie papieru było nazywane orisue lub origata. Opierając się na tym samym, podstawowym czasowniku oru (składać, zginać), powstało orimono (złożony przedmiot), które przekształciło się w końcu w origami (złożony papier) pomiędzy końcem XIX a połową XX wieku.

Historia origami jest trudna do opisania, ponieważ nie istnieją już starożytne dzieła na ten temat. Papier do Japonii przywieźli z Chin buddyjscy mnisi około VI wieku. Można przypuszczać, że japońska tradycja składania papieru zaczęła się niedługo potem, ale nie wiadomo, czy było to oparte na wiedzy z Chin. Przyjmuje się, że praktyka składania papieru powstała ok. roku 700, bowiem w okresie Heian (794–1185) popularnym zwyczajem wśród arystokratów było ozdobne zawijanie listów i prezentów w wartościowy papier.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org