Cenotaf (kenotaf, kenotafium) – symboliczny grobowiec, wznoszony w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie, a w epoce nowożytnej w Indiach. W Egipcie wznoszono je w Abydos, miejscu kultu Ozyrysa (np. budowla z czasów faraona Senusereta III). W Grecji i w Rzymie wznoszono dwa rodzaje cenotafów:

- tumulus inanis („pusty grób”) – symboliczny grób dla upamiętnienia zmarłego lub poległego poza granicami kraju;

- tumulus honorarius („grób zaszczytny”) – wznoszony dla uczczenia bohaterów, np. w miejscu ich śmierci.

Cenotaf jest centralnym punktem Voortrekker Monument w Pretorii w Republice Południowej Afryki. Cenotafy indyjskie upamiętniały najczęściej przedstawicieli arystokracji. Tworzono również cenotafy dla par małżeńskich, gdy żona zdecydowała się na śmierć w ceremonii sati. Przyjmowały formę grupy kolumn usytuowanych na planie kwadratu lub koła, zwieńczonych dachem lub kopułą. W centrum takiego symbolicznego grobowca ustawiano kolumnę, płytę kwadratową lub lingam.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org