Krioprezerwacja (kriokonserwacja) – proces, w którym komórki lub tkanki są przechowywane w ujemnej temperaturze, zwykle 77 K, czyli −196 °C (punkt wrzenia ciekłego azotu). W tak niskiej temperaturze zatrzymuje się wszelka aktywność biologiczna, łącznie z biochemicznymi reakcjami prowadzącymi do śmierci komórkowej. Jednakże bez użycia mieszanin witryfikujących, przechowywane komórki ulegają uszkodzeniom związanym z niską temperaturą lub ponownym ogrzaniem do temperatury pokojowej.

Ogólnie krioprezerwacji łatwiej poddać cienkie próbki i małe grupy komórek, ponieważ można je szybciej ochłodzić i wymagają niższych dawek toksycznych krioprotektantów. Z tego powodu krioprezerwacja ludzkiej wątroby i serca w celu przechowania ich do przeszczepów jest jeszcze odległa w czasie. Pomimo tego, odpowiednie kombinacje krioprotektantów i warunków ochładzania oraz płukania w czasie ogrzewania, często pozwalają na odpowiednią krioprezerwację materiałów biologicznych, szczególnie komórek i tkanek, np.:

- sperma

- krew (szczególnie komórki do transfuzji, lub komórki macierzyste)

- próbki tkanek jak nowotwory i próbki histologiczne

- ludzkie oocyty

- ludzkie embriony mające 2, 4 lub 8 komórek po zamrożeniu

- jajniki

- nasiona i pędy roślin

Więcej informacji: pl.wikipedia.org