Płyta Farallon – dawna oceaniczna płyta tektoniczna zachodniej półkuli Ziemi. Nazwa pochodzi od wysp Farallon na zachód od San Francisco. Płyta Farallon powstała wskutek rozpadu superkontynentu Pangei w jurze. Zajmowała obszar między płytą pacyficzną a płytą północnoamerykańską i południowoamerykańską.

Płyta Farallon od początku ulegała subdukcji pod obie płyty amerykańskie. Pod płytę północnoamerykańską płyta Farallon wsuwała się prawdopodobnie pod bardzo ostrym kątem, skutkiem czego były rozległe fałdowania kontynentu północnoamerykańskiego, w szczególności wypiętrzenie południowej części Gór Skalistych. Przypuszcza się, że subdukcji uległa również strefa spreadingu tej płyty, czego skutkiem było rozciągnięcie skorupy ziemskiej nad nią i jej ścienienie, co zaowocowało powstaniem prowincji geologicznej Basin and Range na zachodzie dzisiejszych USA i Meksyku.

Do dziś całkowicie uległa subdukcji centralna część płyty Farallon. Tworzące ją niegdyś skały prawdopodobnie tworzą jeszcze odrębny kompleks w płaszczu ziemskim pod Ameryką Północną. Pozostałościami płyty Farallon są płyty Juan de Fuca, Explorer i Gorda, ulegające subdukcji pod płytę północnoamerykańską, płyta kokosowa ulegająca subdukcji pod płytę północnoamerykańską i karaibską oraz płyta Nazca ulegająca subdukcji pod płytę południowoamerykańską.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org