Chrabąszcz majowy jest chrząszczem z rodziny żukowatych. Owad doskonały osiąga do 2,5 cm długości. Jego owalne ciało jest czarne, a odnóża, czułki i okrywy skrzydeł brązowe. Końcówki czułków przyjmują formę charakterystycznych wachlarzyków. Na końcu odwłoka występuje charakterystyczna tarczka ogonowa, po jego bokach zaś można dostrzec białe plamy, ułożone w równe rzędy. Larwy chrabąszczy majowych to białokremowe pędraki o ciałach wygiętych w podkówkę. Mają po trzy pary nóg i duże, brązowe puszki głowowe. Po wylęgu długość ich ciał wynosi kilka milimetrów, ale z czasem dorastają nawet do 5 cm.

Dorosłe formy chrabąszcza majowego żerują lokalnie drzewach i krzewach owocowych (jabłoni, porzeczce, borówce wysokiej, wiśni) i powszechnie na gatunkach leśnych (zwłaszcza na dębie, brzozie oraz wierzbie). Uszkadzają liście, pąki, kwiatostany i korę młodych pędów. Zaatakowane drzewa i krzewy wydają mało owoców i są mniej odporne na mróz. Pędraki tuż po wylęgu żerują na korzeniach delikatnych roślin, np. pod trawnikiem. Starsze larwy natomiast objadają korzenie bylin, krzewinek, a nawet młodych drzew, doprowadzając do ich osłabienia i zamierania. Często sieją zniszczenie na plantacjach truskawek.

Więcej informacji: budujesz.info