Kalokagatia jest połączeniem dobra z pięknem. W starożytnej grecji uważano, że człowiek idealny to taki, który jest jednocześnie piękny fizycznie i duchowo. Na równi ceniono zalety ciała i duszy, dlatego młodzi ludzie w równym stopniu kształcili swoje ciała jak i umysły.

Rozpowszechniony był pogląd, że wrodzoną cechą wyższych warstw społecznych jest piękno i dobro, niższych zaś — zło i brzydota. Poglądowi temu przeciwstawiali się sofiści, twierdząc, że piękno i dobro człowiek zawdzięcza wychowaniu.

Więcej informacji: encyklopedia.pwn.pl