Czym w mitologii greckiej był Cerber?

Cerber – w mitologii greckiej olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych. W niektórych wersjach mitu ma również węża zamiast ogona. Uważany był za syna Echidny i Tyfona oraz za brata Sfinksa, Hydry i Chimery oraz Ortrosa. Hezjod przedstawiał go jako bestię „o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach”. Dopiero w późniejszych przekazach Cerber miał trzy, dwie, a nawet tylko jedną głowę.

Przebywał w pobliżu Styksu, gdyż na niego natykały się dusze przewiezione po śmierci przez Charona; próbujące opuścić Hades, Cerber gryzł jadowitymi zębami. Nie wpuszczał też do Hadesu żywych, jednak Orfeusz udobruchał go śpiewem i grą na lirze. Sybilla prowadząc Eneasza uśpiła Cerbera ciastkiem z makiem i miodem. Według późniejszej tradycji potwór atakował również przychodzących do świata podziemi zmarłych, dlatego przy pochówku dodawano im placek na miodzie.