Baldwin IV Trędowaty (fr. Baudouin IV le Lépreux) (ur. 1161, zm. 16 marca 1185 w Jerozolimie) – król jerozolimski od 1174 roku.

Baldwin IV Trędowaty chorował na trąd od 9 roku życia. Nosił charakterystyczną maskę, aby ukryć swoją oszpeconą ranami twarz.

Był synem Amalryka I i jego pierwszej żony Agnieszki z Courtenay, młodszym bratem Sybilli. Od 9. roku życia cierpiał na trąd. Jego wychowawcą był arcybiskup Wilhelm z Tyru.

Baldwin został koronowany na króla cztery dni po śmierci swojego ojca, 15 lipca 1174 roku. Początkowo rządy regencyjne w jego imieniu sprawował Miles de Plancy, który naraził się na niechęć pozostałych baronów i został zamordowany. Po Milesie oficjalnym regentem Baldwina został Rajmund, hrabia Trypolisu i książę Galilei, który sprawował rządy regencyjne do osiągnięcia przez niego wieku 16 lat.

Powołanie go na ten urząd zapoczątkowało rozłam wśród dostojników Królestwa Jerozolimskiego. Większość miejscowych baronów i joannici popierali Rajmunda i jego pokojową politykę. Pozostali, między innymi Renald z Châtillon, Joscelin III (tytularny hrabia Edessy), templariusze oraz przybysze z Zachodu, opowiadali się za bardziej agresywnymi działaniami. Młody Baldwin starał się utrzymywać równowagę między obydwoma stronnictwami, co utrudniał mu duży wpływ matki, będącej siostrą Joscelina III.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org