Krynolina (od wł. crino - końskie włosie, lino - len) — sztywna spódnica, suknia, halka w kształcie dzwonu modna w XIX wieku. Kształt krynolinie nadawały usztywnione halki, włosianka lub metalowe konstrukcje. Krynoliny były modne do ok. 1868.

Krynolina nie była pierwszym dodatkiem zaprojektowanym, by utrzymywać suknię noszącej w odpowiedniej formie. Już w XVII i XVIII wieku znane i noszone były różne rodzaje usztywnionej halki. W XVIII wieku stosowano również rodzaj stelaża pod suknię, tzw. panier.

W latach 1810–1820 po raz pierwszy zastosowano w sukniach kliny, które sprawiły, że już w następnej dekadzie spódnice znacznie się poszerzyły.

Krynolina po raz pierwszy pojawiła się pod koniec lat 30. XIX wieku, wówczas jako usztywnienie stosowano kilka nakrochmalonych halek założonych pod spódnicę. Ok. 1840 halki zaczęto dodatkowo usztywniać końskim włosiem lub trzciną. Dodatkową szerokość uzyskiwano stosując naszywane rzędy falban. Rosnący ciężar spódnicy sprawił, że halki nie były w stanie utrzymać jej we właściwym kształcie. Wtedy to zaczęto stosować stelaż z drutu i taśm. W dalszym ciągu stosowano halki, ale teraz ich celem było przede wszystkim ukrycie stelaża. Wraz z wprowadzeniem stelaży zmienił się kształt krynolin, początkowo o kształcie stożka, ze stelażem stały się szerokie i spłaszczone z przodu.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org