Hodowla kóz towarzyszy ludzkości już od ponad 10 tysięcy lat jako źródło mięsa, skór, mleka, a nawet paliwa, które pozyskiwano ze zwierzęcych odchodów. Ser kozi prawdopodobnie po raz pierwszy pojawił się około 7000 lat p.n.e., kiedy nomadzkie plemiona w Azji zaczęły się osiedlać. Dla współczesnego nabiału przełomem było jednak wynalezienie w połowie XIX w. pasteryzacji, która pozwoliła oferować produkt bezpieczny dla konsumenta. Od tamtej pory królestwem serów kozich stała się Francja.

Do najsłynniejszych serów kozich należą:

Añejo – twardy, meksykański ser kozi obtaczany w papryce, o ostrym słonym smaku.

Kozi Brie – ser pleśniowy podobny do Brie z mleka krowiego, o bardzo kremowej, bogatej konsystencji i słodkawo-cytrusowym aromacie.

Brunost – tradycyjny twardy norweski ser kozi wyrabiany z dodatkiem lub w całości z mleka koziego; odznacza się jasnobrązowym kolorem i karmelowym posmakiem.

Humboldt Fog – kalifornijski ser kozi dojrzewany w formach z dodatkiem białego popiołu. Wewnątrz pleśniowej skórki ser jest bardzo miękki i aromatyczny, wręcz rozlewający się.

Feta – powszechnie znany słony, twardy grecki ser kozi przygotowywany z mleka owczego lub koziego.

Garrotxa – tradycyjny pół-twardy kataloński ser z mleka koziego; dojrzewa w jaskiniach, odznacza się kremowym kolorem, delikatnym, lekko orzechowym smakiem i pleśniową skórką.

Więcej informacji: www.ekologia.pl