Gdzie został opracowany pistolet maszynowy Uzi?

W 1951 roku izraelski konstruktor Uziel Gal zaprojektował pistolet maszynowy, który nazwano Uzi (od jego imienia), a prace nad jego ostatecznym opracowaniem trwały do 1956 roku. Od 1956 roku pistolet ten był produkowany w zakładach Israel Military Industries (IMI), a później także na licencji w belgijskiej wytwórni Farbrique Nationale d'Armes de Guerre (FN). Jest przystosowany do strzelania nabojem pistoletowym 9 x 19 mm Parabellum.

Uzi jest bronią samoczynno-samopowtarzalną (na ogień pojedynczy i ciągły) strzelającą z zamka otwartego. Działa na zasadzie wykorzystania energii zamka swobodnego a nakłucie spłonki następuje, gdy zamek znajduje się w końcowej fazie ruchu do przodu. Przełącznik rodzaju ognia jest równocześnie bezpiecznikiem przed przypadkowym wystrzałem, dodatkowo posiada on bezpiecznik samoczynny umieszczony w chwycie, który wyłącza się przy ujęciu chwytu ręką. Broń zasilana jest z magazynków pudełkowych o pojemności 25 i 32 nabojów umieszczonych w chwycie.

Pistolet maszynowy Uzi znajdował się na wyposażeniu wojsk lądowych Izraela (wycofany z uzbrojenia w 2004 roku, zastąpiony przez karabiny MTAR-21) oraz wciąż jest używany przez armie Belgii, Niemiec, Holandii, Iranu, Tajlandii i Wenezueli. Zostały też w niewielkiej ilości zakupione przez polską policję. Można je oglądać m.in. w rękach policjantów strzegących ambasady USA w Warszawie.