Nie bez powodu Florencja jest nazywana miastem kościołów. W stolicy Toskanii jest ich bowiem naprawdę sporo, a najsłynniejszy z nich to Katedra Santa Maria del Fiore. Od wieków stanowi najbardziej rozpoznawalny symbol miasta i powód do domy dla mieszkańców Florencji. Budowa tego monumentalnego gmachu trwała ok. 600 lat. Zaczęła się w 1296 r. pod kierownictwem rzeźbiarza i architekta Arnoldo di Cambio. Co prawda Katedrę Santa Maria del Fiore konsekrowano w 1436 r. (czyli po 140 latach), ale prace wykończeniowe trwały jeszcze długo potem, np. neogotycka fasada budynku powstała dopiero w XIX w. Dzisiaj to jeden z najbardziej charakterystycznych elementów panoramy Florencji, a to za sprawą gigantycznej, największej na świecie, ceglanej kopuły.

Budowa ceglanej kopuły Katedry Santa Maria del Fiore stanowi osobny rozdział w historii powstawania budynku. Podobno to właśnie ona zainspirowała Michała Anioła do stworzenia projektu kopuły Bazyliki św. Piotra i zapoczątkowała renesansową rewolucję w architekturze.

Katedra Santa Maria del Fiore wznosi się na planie krzyża, a skonstruowanie takiego dachu na skrzyżowaniu dwóch naw kościoła stanowiło nie lada wyzwanie dla ówczesnych architektów. Kopuła musiała bowiem zakryć przestrzeń o średnicy liczącej 46 m. Długo poszukiwano śmiałka, któremu starczyłoby odwagi do podjęcia tego wyzwania, aż w końcu rękawicę podniósł Filippo Brunelleschi. W 1420 r. ruszyła budowa tej do dzisiaj najsłynniejszej ceglanej kopuły na świecie.

Więcej informacji: turystyka.wp.pl