Wojny dorszowe (nazywane również islandzkimi wojnami dorszowymi) – seria konfrontacji między Islandią a Wielką Brytanią w latach 50. oraz 70. XX wieku, dotyczących wyłącznej strefy ekonomicznej Islandii.

Islandia kilkakrotnie ogłaszała stopniowe zwiększenie tej strefy na potrzeby islandzkiego rybołówstwa, stanowiącego podstawę gospodarki Islandii. Wywołało to sprzeciw niektórych państw Europy Zachodniej, a zwłaszcza Wielkiej Brytanii, których rybacy łowili na tych akwenach. Ponieważ najczęściej poławianą rybą jest tu dorsz, nazwano ten konflikt wojnami dorszowymi (w języku angielskim cod war jest ironicznym nawiązaniem do zimnej wojny, czyli cold war).

U podstaw tego konfliktu leżało zmniejszanie się ławic ryb, na skutek nadmiernych połowów. Wybrano więc najprostsze rozwiązanie, czyli wyparcie kutrów innych państw, tak by dozwolone kwoty połowowe przypadły wyłącznie miejscowym rybakom. Po uchwaleniu nowego prawa, po raz pierwszy Islandia poszerzyła swoją strefę wyłącznych połowów 1 września 1958. Strefa wzrosła z 4 mil morskich do 12 mil od wybrzeża Islandii, co stało się bezpośrednią przyczyną pierwszej wojny dorszowej. Trwała ona do 12 listopada 1958.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org