Bóbr europejski zasiedla zalesione tereny nadwodne od północno -zachodniej Europy po wschodnią Syberię. W niektórych rejonach są to jedynie pojedyncze kolonie i izolowane stanowiska. Bóbr europejski jest bliski zaliczenia w najbliższej przyszłości do kategorii gatunków zagrożonych. W Polsce gatunek ten został całkowicie wytępiony i w 1949 roku reintrodukowany na Mazurach. Populacja rozprzestrzeniła się wzdłuż Biebrzy i Narwi, a w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku podjęto próby aklimatyzacji bobra europejskiego również na innych terenach.

Bóbr europejski jest zwierzęciem ziemnowodnym. Żyje na zalesionych (najchętniej lasy liściaste) brzegach jezior i wolno płynących rzek. Świetnie pływa i nurkuje. Kopie nory w brzegach, z wyjściem pod powierzchnią wody. Buduje też z gałęzi i mułu tzw. żeremia - nadwodne domki w kształcie kopców, z podwodnym wejściem. Aby zapewnić stabilność poziomu i przepływu wody wznosi w poprzek rzek tamy z kamieni, gałęzi i mułu. Żyje w parach lub w grupach rodzinnych składających się z pary, pozostającej w trwałym związku przez całe życie, i potomstwa. Żeremia mogą być zamieszkiwane przez kilka kolejnych pokoleń. Jest to zwierzę aktywne głównie nocą, ale można je spotkać również w dzień. Zimą nie zapada w sen, jednak przy śnieżnej i mroźnej pogodzie rzadko opuszcza żeremia. Swymi potężnymi siekaczami potrafi odcinać nie tylko gałęzie, ale także ścinać całe drzewa (najchętniej osiki, olchy, wierzby i topole).

Więcej informacji: www.ekologia.pl