Automat telefoniczny (telefon samoinkasujący) – aparat telefoniczny umożliwiający natychmiastowe pobieranie opłaty za przeprowadzaną rozmowę lub inne usługi, umieszczany zazwyczaj w budce telefonicznej w miejscu publicznym.

Publiczny automat telefoniczny jest z założenia i funkcji przeciwstawny do telefonii stacjonarnej i komórkowej, ze względu na dostęp do sieci telefonicznej. Dostęp jest własnością użytkownika końcowego albo jest zarezerwowany dla niego przez właściciela, zarządcę dostępu. Opłaty za dostęp mogą być pobierane w postaci monet, żetonów, kart magnetycznych. W niektórych krajach dostęp jest darmowy. Automaty telefoniczne w różnych formułach użytkowania istnieją i działają nadal w wielu krajach świata: m.in. w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Niemczech, Rosji, Stanach Zjednoczonych, Japonii, Indiach. W Polsce ostatnie automaty telefoniczne dawnej Telekomunikacji Polskiej wycofano w 2017 roku.

W czasach PRL automaty telefoniczne były urządzeniami jednokierunkowymi (nie można było do nich dzwonić), a do lat siedemdziesiątych XX w. istniały tylko automaty umożliwiające jedynie rozmowy lokalne. Początkowo automaty przyjmowały drobne monety – początkowo 50 gr, w latach 70. XX w. – 1 zł, później 2 zł, ale inflacja lat osiemdziesiątych spowodowała zmianę sposobu płatności – zastosowano specjalne żetony, co również było kłopotliwe, gdyż wymagało częstej obsługi aparatów w celu opróżnienia z żetonów.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org