Gladius (łac., l. mn. gladii – miecz) – krótki miecz rzymskich legionistów, przeznaczony zarówno do cięcia, jak i kłucia.

Posiadał obosieczną żelazną głownię z ością poprowadzoną przez środek i ostro zarysowanym sztychem. Początkowo głownia lekko rozszerzała się w kierunku sztychu (podobnie jak w greckim xiphos), późniejsze egzemplarze mają głownie równoległe, z ością po obu stronach. Mało wydatny, pudełkowaty, owalny jelec; rękojeść wieloboczna z kilkoma wcięciami dającymi lepszy chwyt; głowica na ogół kulista i spłaszczona. Elementy te, wykonywane zazwyczaj z twardego drewna lub kości, uzupełniane były nierzadko metalowymi okuciami dla ozdoby. Jelec, trzon rękojeści i głowicę montowano na trzonie głowni.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org