Jak nazywał się wąż świata w mitologii nordyckiej?

Jormungand (zwany również: Midgardsorm, Midhgardhsormr, Midgårdsormen) – w mitologii nordyckiej gigantyczny wąż opasujący Midgard, jedno z trzech dzieci boga Lokiego oraz gigantki o imieniu Angerboda z lasu Yrnvid. Loki miał trójkę nieślubnych dzieci z gigantką Angbordą. Odyn miał wizję, że staną się one „największymi nieprzyjaciółmi bogów”. Bogowie Tyr i Thor wyruszyli do Jutunheimu, aby sprowadzić je do Asgardu. Najstarszy Jormungand był wężem i potrafił pluć czarnym palącym jadem. Odyn wypuścił go do oceanu otaczającego Midgard. Wąż rósł w otchłaniach, aż w końcu przyjął takie rozmiary, iż otaczał cały świat i mógł ugryźć własny ogon. Podczas wyprawy Thora do krainy olbrzymów w której towarzyszyli mu Loki i Thialfi dotarli do Utgardu. Król Utgardaloki zaproponował im zawody, w których mogli pokazać, jak są wyjątkowi i w czym przewyższają innych. Thor popisywał się swoją umiejętnością picia. Król zaproponował mu zawody w podnoszeniu kota. Miał podnieść należącą do króla kotkę. Niestety udało mu się oderwać od ziemi tylko jedna łapę. Jak się później okazało, podnosił Jormunganda, którego nie da się oderwać od ziemi. Gdy oderwał łapę kotki, rozległ się odgłos poruszającej ziemi.