Imperium Karolińskie (także Imperium Frankijskie) (łac. Romanorum imperium) – we współczesnej historiografii określenie używane w odniesieniu do epoki hegemonii dynastii Karolingów w Europie Zachodniej.

Termin Imperium Karolińskie jest współczesny, w czasach jego istnienia używano różnych określeń: universum regnum (królestwo uniwersalne), imperium christianum (cesarstwo chrześcijańskie), Romanorum sive Francorum imperium (Cesarstwo Rzymian i Franków), Romanum imperium (Cesarstwo Rzymian).

Jako początek tej epoki, symbolicznie przyjmuje się 25 grudnia 800 roku kiedy papież Leon III koronował Karola I Wielkiego na Cesarza Rzymian. Wśród historyków trwają spory, od kiedy można mówić o Imperium Karolińskim, gdy ta dynastia dominowała w Europie już od czasów Karola Młota, a koronacja Karola Wielkiego w praktyce niewiele zmieniała.

Także data końca tej epoki nie jest jednoznacznie uznana. Po śmierci Ludwika II Pobożnego w 840 roku nastąpił podział Królestwa Franków na Państwo środkowofrankijskie, Państwo zachodniofrankijskie i Państwo wschodniofrankijskie, mimo to tytuł cesarski pozostał utrzymany. Dopiero po śmierci Karola III Grubego w 887 roku jego następcą jako cesarza Rzymian został Gwido III ze Spoleto, który nie pochodził z dynastii Karolingów.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org