Samuraj zostawał rōninem, gdy jego pan stracił majątek lub poparcie suwerena (np. sioguna czy daimyō) i tym samym przywileje, albo gdy pan zginął. Do roku 1603 samuraj mógł stosunkowo łatwo zmieniać pana, zawód lub nawet zawrzeć związek małżeński z kobietą należącą do innej klasy społecznej. Następnie, w 250-letnim okresie Edo, za panowania shōgunów rodziny Tokugawa, było to już całkowicie zabronione. Zmiana wykonywanej czynności, zmiana pana bez zgody poprzedniego i związki międzyklasowe były surowo zabronione, a ewentualne nieprzestrzeganie owych zakazów surowo karane. Sprawiło to, że spora liczba samurajów, aby uniknąć kary śmierci (często rozkaz wykonania seppuku), uciekała z domen feudalnych, w których służyli, a więc ze strefy wpływów swojego pana, stając się rōninami. Tradycyjnie, w kulturze japońskiej, bycie rōninem było hańbą i powodem pośmiewiska i poniżeń, z drugiej strony jednak często jedyną szansą zmiany pozycji i statusu społecznego.

Więcej informacji: pl.wikipedia.org